---

Przyszły sezon niebo należy do Austrowęgier! Aviatik Berg - samolot nienajszczęśliwszej urody, ale widać, że ma potencjał. To następca mojego Nieuporta, który odszedł już na emeryturę, ale jako poligon doświadczalny dostarczył bezcennych informacji odnośnie technologii budowy. Aviatik będzie wykonany podobną metodą, właściwie tylko kadłub, bo skrzydła ... no właśnie skrzydła, to będzie kolejny poligon doświadczalny - jakoś nie lubię korzystać z utartych ścieżek. Zamierzam sprawdzić kilka koncepcji - trochę tak na fali ostatnich perturbacji z regulaminem. Jak wiadomo, może się okazać, że płaty z laminowanego styroduru (styropianu) mogą się okazać nieregulaminowe, więc trzeba by iść w szkielety. Aviatik będzie w wersji DII, czyli z króciutkim dolnym płatem, no i oczywiście to będzie wersja elektryczna. Od razu przedłużyłem przód (w porównaniu z nieuportem i tak dosyć długi), żeby nie było potem dokładania ołowiu celem wyważenia. Na początku jak zawsze plan, jeszcze taki do końca nie sprecyzowany, ale zima w pełni - nie ma na co czekać:



Zazwyczaj zaczynam od kadłuba i kończę na skrzydłach, tym razem na odwrót - najpierw będą skrzydła. Wersja nr 1. Chodziło z grubsza o to, żeby w miarę szybko i tanio zrobić szkielet, nie tracąc zbyt wiele czasu na np. szlifowanie żeberek z balsy. A że jakoś żal mi zrezygnować z plotera, to wykombinowałem sobie taką oto konstrukcję:



Czyli żebra strodurowe oklejone nakładkami z balsy, dźwigary i natarcie z sosny, reszta z balsy. Nigdzie jeszcze takiej konstrukcji nie widziałem, a że od dłuższego czasu coś takiego za mną chodziło, to w końcu jest okazja, żeby wypróbować. Parę minut przy kompie, pół godzinki przy ploterze i nacięte żeberka na 3 komplety skrzydeł:





Plan na deskę i klejenie. Z klejów wypróbowałem cjanoakryl, wikol i poliuretan - ten ostatni okazał się najlepszy, jak się go w miarę oszczędnie stosuje nie wypływa za dużo i daje mocną spoinę, no i bardzo ważne - nie topi styroduru. Poza tym klej w tej wersji, której używam to bajka - twardnieje po kilkunastu minutach i można lecieć dalej z montażem. Nadmiar można zawsze oszlifować lub wyskubać:













I dolne skrzydło:





Tak wyglądają gotowe szkielety obydwu płatów w tej wersji:



Górne waży 140 g, dolne 86 - mimo, że to patyczaki, to sprawiają wrażenie dość solidnych, żeby nie powiedzieć topornych. Spodziewałem się szczerze mówiąc mniejszej masy - no ale też nie pożałowałem sosny - w końcu to kombat.

Zanim powstaną następne wersje płatów na deskę poszło usterzenie - tutaj bez wynalazków, balsa i trochę sosny:





Szkielet poziomego waży 26 g, pionowego 8 g.

cdn.

---

::
Może warto przemyśleć jednak napęd spalinowy? Jeden pakiet na zawody to za mało, a w cenie 3 pakietów kupisz ASP FS30. A może trafi się gdzieś mało używane Saito FA30 albo OS FS30?

---

No way! Już jeden palec mi się nie zgina@:o A poważnie - może kiedyś - ale to będzie zupełnie inny samolot...

---

Skrzydła i usterzenie oklejone. Użyłem jednak koverall'a - efekty widać na zdjęciach. Fajny to materiał, ale jak na kombata chyba zbyt czasochłonny i wcale nie taki lekki, chociaż efekt jest całkiem ciekawy - idealne rozwiązanie na makiety. Oklejania opisywać nie będę bo tu rewolucji nie ma. Skrzydła w czasie oklejania:



Tak wyglądały po przyklejeniu koveralla do konstrukcji:



Tak po naprężeniu opalarką i żelazkiem:



A tak pocellonowane skrzydła i stateczniki. Zauważyłem, że lepsze efekty daje polakierowanie pierwszej warstwy specyfikiem pn. capon szpachla - szybciej się zamykają pory w pokryciu. Zawiasy w sterach poliestrowe. Na zawiasy do lotek jeszcze nie mam pomysłu:





Prawda, że uroczo to wygląda - aż żal malować ;)

Oklejone skrzydła w tej postaci ważą: górne 180, dolne 103, statecznik poziomy 38, a pionowy 12.

---

W międzyczasie wyciąłem główny element kadłuba składający się dwóch połówek:



...które zostały sklejone razem na poliuretan:



Następnie wyciąłem wzmocnienia sklejkowe, które "uzbroją" styrodurowy rdzeń:

---

Uzbrajanie kadłuba - najpierw wkleiłem pręty węglowe w uprzednio wytopione rowki na krawędziach - miało tego nie być, ale profilaktycznie jest:



Następnie we wszystkie miejsca gdzie będą jakieś mocowania, śruby itd. zostały powklejane wcześniej wycięte elementy ze sklejki:





Następnie z plotera zeszło oprofilowanie górne kadłuba, materiał - styropian z lasu (patrz budowa Ki-43):



I przymiarka do kadłuba:





Oraz przymiarka całości - już cos widać:

---

Czas na mały upgrade. Długo kombinowałem jakby tu puścić przez kadłub napęd sterów i wyszło, że bez wypalenia kanałów w kadłubie się nie da, a że wlot i wylot musi być w bardzo konkretnym miejscu to powstało do tej operacji takie "stanowisko":



Po wytopieniu i zamontowaniu półki z serwami, do których będzie wygodny dostęp po odkręceniu dolnego skrzydła:





Zanim przykleiłem garb musaiłem wybrać w nim trochę towaru - na elektronikę i chłodzenie:



Po sklejeniu wszytkiego do kupy:



...lekkim poszpachlowaniu i szlifowaniu:





...przyszła kolej na laminowanie (jak przy kijankach użyłem takiego kręciołka - mogę obracać kadłub bez dotykania go):





I zalaminowany kadłub, myślałem, ze ze względu na dosyć skomplikowaną bryłę i ostre kanty będzie ciężko, ale w efekcie wyszło to chyba nienajgorzej:



Teraz czas na maskę i mocowanie skrzydeł - oczywiście robię na wszelki wypadek po dwie sztuki. Najpierw wyploterowałem kopyta ze styropianu:





Stójka do skrzydeł ma juz od razu odpowiedni kąt zaklinowania skrzydeł i przewidziane miejsce na otwory. Potem kopyta pokryłem taśmą:



I zalaminowałem:





Baldachim z kilku warstw takniny 200 g wyszedł dosyć solidnie. Z redukcją ma to niewiele wspólnego, ale w końcu to kombat - musi być solidnie!



A maski poszpachlowane wyszły tak:

---

Dobra robota ::
Lubię oglądać takie relacje :)

---

No to masz jeszcze:)

Porządna maska musi mieć gril:



I przymiarka laminatów do kadłuba:

---

ŁAŁ - zazdroszczę

---

A szkoda, bo na 100% byłoby na co popatrzeć. ::

---

Podwozie zrobione - golenie z drutu 2 mm, oś z hartowanego 2,5 mm. Polutowane i przykręcone:



Montaż usterzenia - może trochę przekombinowane, ale zależało mi na tym, żeby stateczniki były demontowalne. Jedna śruba łączy wszystko do kupy - łącznie z płozą ogonową:











I już na kołach:

---

Po krótkiej przerwie na zawody w Płocku prace ruszają z kopyta. Baldachim - z dwóch zrobiłem jeden - jakoś takie mi się to wydawało wątłe:



Potem zamocowane zostały lotki:



I przyszedł czas na montaż skrzydeł. Posłużyłem się wyciętymi z plotera szablonami - kąty są już z góry ustalone w projekcie, więc teoretycznie wszystko powinno się spasować( piwko jak widać ma zastosowanie nie tylko przy malowaniu lozenge):



Następnie z rurki węglowej i drutu miedzianego powstały zastrzały:



...które zostały przyśrubowane tam, gdzie przyśrubowane być miały:







I montaż całości na sucho - już widać, że żarty się skończyły :@ :



No i a'propos żartów - położyłem wszystko na wadze+mniej więcej brakujące graty i powiem tak - co tam waga, ważne żebyśmy wszyscy zdrowi byli... ;) Od dziś model dostaje miano PANZERVOGEL!

---

Prace malarskie. Ciężko było znaleźć jakiś ciekawy schemat tego samolotu - zdaje się, że ich w tej wersji dużo nie powstało. Na wingspalette znalazłem schemat w paski. To malowanie to generalnie taka wesoło twórczość, która z konkretnym egzemplarzem ma niewiele wspólnego, ale wiadomo - to nie makieta. Zakupiłem stosowne spraye, wyciąłem trochę szablonów i do dzieła:







Skrzydła pokryte koveralem wyszły tak - jednak przy cellonowaniu trzeba się bardziej przyłożyć i nie żałować towaru. Tak wygląda całość skręcona i pomalowana:





Doszło trochę galanterii (wszak walka o wagę już została przegrana jakieś 150 gramów temu;) ):







Pilot przeszczepiony z nieuporta, ckmy też nie te co w oryginale, a silnik ostał mi się jeden z Fokkera- niezła zbieranina.

I wychodzi na to, że panzervogel gotowy. Na koniec już tradycyjnie w moich dwupłatach nastąpił uroczysty odbiór techniczny, którego dokonała ekipa piżamersów:





Córa mówi"tato jaki ciężki!!" - coś w tym jest :?... Jedyna pociecha w tym, że w miarę się wyważył, ale to potwierdzę po oblocie, który mam nadzieję już w weekend.

---

Co tu komentować - piękna robota ::
Bierz się w końcu za dużą makietę !!!

---

Kiedy to leci w górę??

---

Jak znajdę chwilę, czyli... może w grudniu. Na poważnie -pewnie w przyszłym tygodniu jak nie będzie lało, może w niedzielę wieczorem, ale nie wiem o które wrócę z wioski.

---

Daj znać jak będziesz jechał na lotnisko to porobię parę fotek - piękny !.