---

Cieszę się, że włożyłem kij w mrowisko i wywiązała się dyskusja na temat regulaminu klasy f4h-p.
Teraz odpowiedzi na poruszone tematy z mojej strony jako pomysłodawcy tej klasy i aktywnego uczestnika zawodów.
Masa modelu
Pierwotnie proponowałem zwiększenie masy do 10 kg, ale po sugestii sędziów, z która się zgodziliśmy, zwiększyliśmy masę do 15 kg. Argumenty "za" przekonały zebranych w Kutnie modelarzy i zgadzam się z opinią Radka Oleksego. Po pierwsze, świat idzie w kierunku większych modeli, pod silniki benzynowe i nie zmienimy tego. Po drugie zwiększenie masy do 15 kg pozwoli na płynne przejście do klasy F4H czy F4C. Nie zgadzam się z twierdzeniem Sławka, że podniesie to drastycznie koszty modelu "z kartonu". Już w tej chwili, model pod stary regulamin, który ma szansę zdobyć jakieś większe punkty z oceny statycznej, kosztuje więcej niż model większy. Przykładem niech będzie model Piper Cub firmy Hangar 9, Mietka Góreckiego z zawodów wodnosamolotów rozgrywanych według regulaminu F4H-P. Model był bardzo dobrze oceniony statycznie, ale jego cena to ponad 1600 zł do tego dochodzi drogi silnik Saito. W podobnej cenie możemy złożyć 2 metrowy zestaw np. firmy Black Horse z benzynową 30-tką, która będzie tańsza od czterosuwowego Saito, która do tego bardzo obniży koszty eksploatacji. Dochodzi jeszcze kłopot z dostępnością na rynku dobrych zestawów o masie startowej do 5 kg.
Proponuję pozostanie przy masie 15 kg.

Obciążenie powierzchni nośnej
Sugerowane utrzymanie obciążenia powierzchni nośnej do 120 g/dm2 podyktowane było względami bezpieczeństwa - modele o większym obciążeniu powierzchni nośnej to"latające przecinaki". Nie zgodzę się z opinia cytowanego modelarza o pseudonimie Thunderbolt, że model o obciążeniu powierzchni poniżej 120 g/dm2 to latawce nielatające przy większym wietrze. Sam mam zarówno modele o mniejszym obciążeniu jak i modele o obciążeniu 160-170 g/dm2 (P-51B, czy Me 109g). Z doświadczenia mojego wynika, że nawet w przypadku modeli myśliwców, obciążenie w okolicach 110-120 g/dm2 jest optymalne, pozwalające na zachowanie dobrych własności lotnych jak i odpowiednich "makietowych" prędkości. Co do sugerowanego wiatru 7 m/s to loty w takich warunkach modelem o obciążeniu 120 g nie stanowią problemów - sam zdawałem egzamin praktyczny na licencję w wietrze 8-9 m/s modelem o obciążeniu 105 g/dm2 - kwestia umiejętności. Co do prędkości przy większym obciążeniu nie zgadzam się zupełnie z Tunderboltem - lubimy latać szybko, ale wymóg regulaminu FAI prędkości skalowej liczonej jako przelotowa przez skalę oznacza, że model będzie latał za szybko - nie osiągniemy makietowego lotu. Wybór więc zależy od modelarza nie upieram się przy zachowaniu obciążenia 120 g/dm2.

Ocena statyczna
Tu najbardziej mi się oberwało. Nie upieram się przy zmniejszeniu punktacji za sylwetkę - im model bardziej zbliżony do oryginału tym lepiej i łatwiej przejść do klas FAI. Moje propozycje związane były z założeniem wciągnięcia jak największej liczby zawodników do zawodniczego latania i położenia nacisku właśnie na loty. Zgadzam się z większością argumentów przeciw i proponuję zachowanie poprzedniej punktacji lub minimalne przesunięcie punktacji w kierunku malowania i oznakowania, tak by zachęcić do waloryzacji.
Procentowe dodatki do oceny statycznej - tu będę upierał się za zniesieniem fikcji dotyczącej samodzielnej budowy modelu. Wiem, że obecnie przynajmniej 3 modelarzy samodzielnie buduje modele na kolejny sezon, ale kiedy (a może już) pojawią się modele budowane od podstaw nie przez zawodnika i czy oprotestujecie kolegę z nie swoim modelem, czy będziecie mieli odwagę? Nie przemawia za mną argument że modelarz może przedstawić dokumentację, którą zamieścił na forum, czy w drukowanym magazynie. Jestem wydawcą i doskonalę wiem, że często modelarze nie chcą (boją się, nie potrafią) opisywać swe dzieła i wiele artykułów dotyczących modeli pisanych jest przez osoby trzecie - kto inny buduje, a kto inny opisuje! Poza tym na forum większość modelarzy występuje pod nikami - nie ujawniają swych nazwisk (Wstydzą się? Boją się?), więc jak zweryfikować czy ty oni budują dany model? Modelarz budujący model od podstaw i tak ma duży bonus - dlaczego? Budując model od podstaw unikamy błędów i uproszczeń wynikających z wymogów masowej produkcji. Przykłady - ostatnie zawody wspomnianych wcześniej wodnosamolotów. Największą liczbę punktów w ocenie statycznej dostał RWD-22 model skomplikowany i Osprey model bardzo prosty, ale zbudowany zgodnie z dostępną publikowaną dokumentacją!
Argument przytaczanego Thunderbolta dotyczący dwu-trzy letniej waloryzacji modelu (nity itp.) nie jest dobrym argumentem. Pokazuje tylko, że Thunderbold nie tylko nie startował w naszych zawodach, ale nawet nie przeczytał poprzedniego regulaminu - model oceniany jest z 5 metrów, teoretycznie przez 5 min. i ocenie nie podlega powierzchnia modelu i np. ślady eksploatacyjne - to domena modeli klas FAI.

Ocena lotów
Zgadzam się z Radkiem, że każde procentowe zwiększanie punktacji to bałagan. Co do klasy półmakiet to jest moja propozycja wyprzedzająca FAI. Nie upieram się jednak przy niej. Natomiast będę się upierał, przy pokazach dowolnych. Współczynnik K nie musi być wyższy - znów bałagan i przemawia za mną też argument, że niektóre pokazy dowolne są łatwiejsze do wykonania od figur FAI. Moja propozycja miała na celu uatrakcyjnienie pokazów. Upierał się będę jednak by pokaz dowolny odzwierciedlał charakterystyczne cech oryginału. Jeżeli więc w programie FAI jest ósemka leżąca to ma być ósemka leząca, a nie jej połowa - takiej figury w programie FAI nie ma, a jako pokaz dowolny ma na celu tylko ułatwienie sobie programu - nie oto chodzi!
Tyle na razie. Po konsultacjach z sędziami postaram się na początku stycznia przedstawić na forum wstępny regulamin. A końcowy w wersji drukowanej w RCPM najpóźniej w numerze lutowym.
Przy okazji chciałbym przeprosić czytelników RC Przeglądu Modelarskiego za opóźnienie w wydawaniu numerów związane ze zmianami redakcyjnymi i zmianą drukarni. Ukazał się numer podwójny październik-listopad, a do 15 stycznia ukaże się numer grudzień- styczeń. Od lutego 2016 powinniśmy wrócić do normalnego cyklu wydawniczego.

Pozdrawiam
Marek Hlebowicz