Model poleciał bez najmniejszych problemów, gładko i płynnie. Jednakże ze względu na stałą płozę ogonową model jest mało sterowny podczas kołowania. W pierwszym locie było trochę strachu, gdyż otworzyła się pokrywa silnika (była zabezpieczona, tylko nie wytrzymał laminat i się wygiął). W wyniku tego "11" stanęła dęba i poszła w korek. Wyprowadziłem (choć nie bardzo wiem jak) i wylądowałem bez problemu.
Drugi start jeszcze lepszy, makietowo. Niestety do lądowania podszedłem (jak zwykle) pod dużym kątem i model po doziemieniu wykonał coś co było połączeniem piruetu i salta, kończąc na plecach ze skrzywionym kołpakiem i uszkodzoną końcówką statacznika poziomego - drobiazg.

Ogólnie lata super, ale wymaga dużo uwagi. Przy większym wiaterku może być problem.
Cessną lata się o niebo prościej.

Kapryśna ostatnimi czasy pogoda postanowiła dać szansę modelarzom i sprezentowała nam dwa piękne lotne dni.

Na pasie zrobiło się gęsto - już nie pamiętam kiedy tak było żeby trzeba było czekać na swoją kolejkę. Mam nadzieję na częstsze spotkania w większym gronie bo razem jednak milej spędza się czas. Padła też oddolna inicjatywa żeby zorganizować integracyjne ognisko - terminu nie ustaliliśmy - temat niebawem na forum.

W powietrzu poza nami były szybowce, motolotnie i paralotnie, a na ziemi ciągnik ze zgrabiarką do siana. Lotnisko jest pięknie wykoszone i jak rolnicy zbiorą to co zgrabili będą super warunki do latania makietami - trzeba korzystać z okazji.

Dziś pogoda okazała się łaskawa dla modelarzy. Udało się rozegrać kolejną, trzecią z kolei, edycję zawodów makiet RC w klasie F4H-P. Rano, w trakcie oceny statycznej, postraszyło deszczem. Ocena odbywała się w hangarze, więc deszcz zbytnio nam nie przeszkadzał. Do oceny statycznej przystąpiło 12 zawodników, którzy nie zważając na mocno zniechęcające prognozy pogody zjechali z całego kraju.

Tym razem i Płock doczekał się swojej reprezentacji - zapewne większość śledzących naszą stronę zauważyła, że już od dłuższego czasu ja, Paweł i Robert przygotowywaliśmy się do udziału w tej imprezie.

Po ocenie statycznej sędzia główny wybrał, w sposób sobie tylko wiadomy, kawałek świeżo wykoszonego pasa na środku lotniska na pole lotów. W związku z powyższym żeby zacząć latać trzeba było wygrabić zalegającą na pasie trawę. Wzięliśmy się do roboty i niebawem pole lotów zostało przygotowane. Pierwszą kolejkę wypadło rozegrać przy dość silnym wietrze. Kilka modeli nie wytrzymało tych warunków i zakończyło lot z mniejszymi lub większymi uszkodzeniami. A może nie była to do końca wina wiatru? - ciężko rozstrzygać. Pewnie wyrobicie sobie własne zdanie po obejrzeniu filmików, które na pewno za chwilę się pojawią - fotoreporterów było sporo. Z lotu na lot warunki się poprawiały. Trzecią kolejkę zakończyliśmy w pięknym słońcu i praktycznie bez wiatru. Szkoda tyko, że tak mało modeli dotrwało do niej bez uszkodzeń. Zawody zakończono wręczeniem nagród i pamiątkowych dyplomów.

Kolejność w ostatecznej tabeli wyników:
1 Zakrzewski Marek - Tucano T-27
2 Chlebowicz Marek - Spacewalker II
3 Dzierżanowski Paweł - Spacewalker II
4 Sosnowski Sławomir - DH-94 Moth Minor
5 Radomski Damian - Fokker D VII
6 Łożyński Robert - Cessna L-19 "Bird Dog"
7 Żyła Marcin - FW-190 A4
8 Górecki Mieczysław - Piper PA-18 Super Cub
9 Mikołajewski Zbigniew - Spitfire MK 1
10 Gałecki Władysław - Super Decathlon 8 KCAB
11 Śliwa Bogdan - Sbach 342
12 Regulski Sławomir - P-40C Tomahawk

Pełna tabela wyników tu: Link
Relacja filmowa PTTRC: Link
Relacja filmowa AviaTV: Link
Mój filmik z lotów: Link

W dniach 25 - 27 kwietnia 2014 roku, na lotnisku Aeroklubu Nadwiślańskiego w Lisich Kątach odbył się obóz treningowy zawodników kadry narodowej w modelarstwie kosmicznym zakończony ogólnopolskimi zawodami zaliczanymi do punktacji rocznej Pucharu Polski 2014. W obozie uczestniczył płocki kadrowiec Wojciech Krzywiński. W Pucharze Polski - konkurencji makiet rakiet S7 - startowała trójka płocczan: powracający po kilkuletniej przerwie Marcin Sikorski, debiutująca Daria Paskuda oraz Wojciech Krzywiński.

W tej konkurencji rywalizowało 11 zawodników z czołówką krajową na czele. Ocena statyczna wypadła bardzo korzystnie dla zawodników z Płocka. Prowadził Marcin Sikorski z modelem Ariane 1 L6 - wynikiem 526 pkt. Model Ariane 3 V17 Wojciecha Krzywińskiego uplasował się na trzeciej pozycji ze stratą do lidera zaledwie 6 pkt. Model Nike Apache Darii oceniono na 408 pkt. Jak to zwykle bywa, obowiązkowe loty potrafią przewrócić tabelę wyników - Daria awansowała na pozycję siódmą, Marcin po wzorowym acz prostym locie utrzymał się na podium zajmując trzecie miejsce. Zawody pucharu Polski wygrała Ariane 3 Wojciecha Krzywińskiego zyskując trzypunktową przewagę nad bardzo wysoko ocenionym lotem makiety Kosmos 3M Wojciecha Bobrowskiego z Krakowa.

Uczestnictwo w obozie treningowym kadry narodowej dawało szansę realizacji prób rekordowych w modelarstwie kosmicznym. Wykorzystał tę sytuację najbardziej doświadczony z płockich zawodników - Wojciech Krzywiński. W tym celu zabrał na obóz trzy makiety wysokościowe rakiet rekordowych tj. Hawk Test z NASA w skali 1:8,8. Nike Asp w skali 1:5,95 oraz Nike Smoke w skali 1:5,2, które po ocenie i kontroli technicznej dopuszczono do lotów. Efektem wykonanych siedmiu prób rekordowych było uzyskanie trzech nowych rekordów Polski w klasach S5A, S5E i S5F. W klasie makiet S5E uzyskano wynik 402 m tj.o 43% lepszy od dotychczasowego rekordu Polski. Jednocześnie zgłoszono go do CIAM FAI w Lozannie - do uznania jako rekord świata.

Niedziela i znów piękna pogoda. Postanowiłem ją wykorzystać i wybrałem się na lotnisko. Na miejscu był już Paweł i Krzysztof - nasz nowy kolega, który swoim trenerkiem skrzętnie szlifuje starty i lądowania. Mimo tego, że model podpisał "nielot" to jednak modelik sprawuje się bardzo dobrze - widać zapał pilota, a skoro jest zapał to są i duże postępy.
W ciągu tygodnia udało mi się naprawić uszkodzenia Motha z poprzedniego weekendu, więc na lotnisko wybrałem się z zamiarem potrenowania lotów do majowych zawodów. Po złożeniu modelu do kupy okazało się, że nie działają lotki. Nie zwróciłem uwagi, że w momencie "wybudowania" skrzydła z modelu rozłączyły się kable serwa i przedłużki. Jak wiadomo kable schowane są w skrzydłach. Nie poddałem się. Paweł skombinował kawałek drutu i już po około godzinie, jakimś cudem, udało mi się te kable naprawić i ponownie wciągnąć w skrzydła. Pod okiem Pawła wykonałem kilka lotów, podczas których model został doregulowany. Silnik dostał podkładki żeby zmniejszyć skłon, a powierzchnie sterowe wychylenia odpowiednie do makietowego latania. Po obiadku na pas podjechał Arek przewietrzyć helika i sprawdzić upgrade'owanego drona.