Strona AZM informuje, że rusza kolejna VII edycja Płockiego Pikniku Lotniczego.
Imprezę dwudniową zaplanowano na 21-22 czerwca 2014 roku. Wzorem ubiegłych lat gospodarzem imprezy jest Miasto Płock, a organizatorem AZM. Termin został tak dobrany, aby nie pokrywał się z Małopolskim Piknikiem Lotniczym.
Jak donosi Gazeta Wyborcza w 2014 r. pewniakiem jest Grupa Akrobacyjna "Żelazny". W imprezie weźmie udział także wojsko, ale jeszcze nie wiadomo dokładnie w jakim zakresie. Organizatorzy chętnie widzieliby np. MiG-i. Aeroklub stara się także o pokaz chodzenia po skrzydle w wykonaniu Peggy Kranz, która miała wystąpić w poprzedniej edycji pikniku.
Z kolei na portalu Dziennik Płocki czytamy, że lokalizacja Pikniku Lotniczego może zostać zmieniona. Wszystko dlatego, że planowana jest modernizacja skarpy. Jeśli ruszy modernizacja całego wzgórza, na którą składa się budowa alejek spacerowych i umocnienie skarpy to Piknik Lotniczy zostanie przeniesiony na lotnisko. Wszystko zależy od tego czy miasto zdobędzie środki na realizację tego projektu.

Szkoda, że ostatnio pogoda nie rozpieszcza nas jak dziś. Kilka osób postanowiło wykorzystać sprzyjającą aurę i pojawiło się na lotnisku. Ja również stwierdziłem, że to chyba ostatnia szansa na oderwanie Motha od ziemi. Po regulacjach silnika, w których Tomek z Rafałem dzielnie mi sekundowali, zachęcony przez Pawła, który zorganizował mi klucz do dokręcenia śmigła i znalazł śrubę do kołpaka, postanowiłem spróbować Motha ulotnić. Zatargaliśmy Motha na pas, lekki wiaterek pod skrzydła, nogi z waty, pośladki spięte - drążek gazu do przodu i już nie było odwrotu :) Moth oderwał się od ziemi dość leniwie i majestatycznie - duże modele mają swój urok. Przy wychyleniach powierzchni sterowych, które wstępnie ustawiłem na 20 stopni reaguje dosyć leniwie. Zrobiłem kilka spokojnych okrążeń. Okazało się, że model leci jak po sznurku - nie dotknąłem żadnego trymera. Wykłon silnika również okazał się odpowiedni - praktycznie nic nie muszę regulować. Jedyne to co muszę koniecznie zabezpieczyć to śruby - przez drgania silnika wszystko się odkręca. Drugi lot już z mniejszym stresem zakończyłem dobiegiem w kretowiska - jedyne jakie były w zasięgu wzroku :) Dzień zakończyliśmy z Marcinem i Robertem małą potyczką ESA.

W ostatni weekend września na terenie lotniska Aeroklubu Częstochowskiego w Rudnikach odbyły się ostatnie w tym roku zawody z cyklu „Puchar Polski Modeli Kosmicznych 2013”.
W konkurencji makiet S7 wystartowali dwaj Płocczanie Mateusz Kormański i Wojciech Krzywiński. Po ocenie statycznej i lotach, zawody tego dnia wygrał modelarz Aeroklubu Mieleckiego Grzegorz Goryczka. Drugie miejsce przypadło Wojciechowi Bobrowskiemu z Krakowa. Trzeci był Wojciech Krzywiński z Płocka, a piąty płocki junior Kormański.
Bezpośrednia rywalizacja Bobrowski – Krzywiński zadecydowała o ostatecznym rankingu „Pucharu Polski Modeli Kosmicznych – 2013”. Klasyfikację roczną wygrał Wojciech Bobrowski z Krakowa – (297 pkt) przed Wojciechem Krzywińskim z AZM Płock (293 pkt). Trzecim został Marek Arasimowicz ze Świdnika (221 pkt). Pozostali zawodnicy Aeroklubu Ziemi Mazowieckiej w Płocku: Piotr Sułkowski – ósmy z wynikiem 74 pkt. oraz Mateusz Kormański dziewiąty – 69 pkt.

W dniach 24 – 30 sierpnia w miejscowości Kaspichan w Bułgarii rozegrane zostały Mistrzostwa Europy Modeli Kosmicznych Juniorów i Seniorów. W ekipie 24 reprezentantów Polski znaleźli się trzej Płocczanie: juniorzy – Mateusz Kormański i Piotr Sułkowski oraz senior Wojciech Krzywiński. Tym razem przypadło im rywalizować z modelarzami z 17 państw Europy oraz grupą zawodników z USA. Po zaciętej walce z rywalami, pechem i warunkami pogodowymi polscy modelarze zdobyli aż 16 medali! Na ten ogromny sukces złożyło się 11 medali Seniorów (4 złote, 4 srebrne, 3 brązowe) oraz 5 medali Juniorów (1 złoty, 2 srebrne, 2 brązowe).

Dorobek medalowy płockich zawodników przedstawia się następująco:
Wojciech Krzywiński - srebrny medal w drużynie seniorów w klasie S7 (makiety rakiet).
Mateusz Kormański - srebrny medal w drużynie juniorów w klasie S7 (makiety rakiet).
Piotr Sułkowski - brązowy medal w drużynie juniorów w klasie S5B (makiety wysokościowe).

Serdecznie gratulujemy !!!

Z roku na rok Święto Latawca organizowane jest przez Aeroklub Ziemi Mazowieckiej w Płocku z większym rozmachem. Teren lotniska został bardzo dobrze przygotowany, udekorowany kolorowymi banerami sponsorów, których w tym roku przybyło i namiotami w barwach miasta. Uczestników poczęstowano pyszną grochówką z kuchni polowej w dość komfortowych, jak na imprezę plenerową, warunkach. Zadbano o to, aby każde dziecko, które przyszło na lotnisko otrzymało pamiątkowy dyplom. Oceny wykonania latawca, a później lotów odbyły się wg formuły z ubiegłego roku. Organizatorom z AZM należą się duże brawa. Widać, że doświadczenia z poprzednich edycji procentują!



To samo można powiedzieć również o naszych występach, które zaczynają powoli stawać się naturalną częścią tej radosnej familijnej imprezy. Myślę, że po części dlatego, że nasze pokazy są dobrze odbierane przez publiczność i bardzo interesujące dla dzieci, a to one są adresatem tego wydarzenia. Cieszy fakt, że kolejny raz nie zawiedliśmy. Kilka zaliczonych drobnych wpadek możemy złożyć na karb emocji i tremy.

Na wystawie statycznej pokazaliśmy dużo modeli - imponująco rozrasta nam się park maszynowy.









W przerwach organizacyjnych w zawodach latawcowych, korzystając z przepięknej słonecznej pogody, wykonaliśmy 2 pokazy modelarskie. Widzowie mogli zobaczyć w akcji samoloty, śmigłowce oraz bitwy pokazowe ESA. Robert zakończył pierwszy blok pokazów zrzutem cukierków z modelu AN-2. Cukierki natychmiast zniknęły z murawy lotniska :) Niezmiennie podobają się bitwy ESA i pokazy śmigłowcowe, w których Arek pokazuje mistrzostwo świata - w tym roku pokaz do muzyki z motywem z filmu "Piraci z Karaibów". Własne nagłośnienie terenu pokazów to jest to czego brakowało w poprzednich edycjach. Sporym zainteresowaniem cieszył się również "robot" (czyli quadrocopter) z kamerą.



Poza zorganizowanymi blokami pokazowymi staraliśmy się ciągle utrzymywać coś latającego w powietrzu - dla tych odwiedzających imprezę na chwilę, którzy nie wstrzelili się akurat w czas dedykowany modelarzom. Byliśmy na tyle daleko od pasa latawcowego, że te loty nie zakłócały przebiegu głównego nurtu imprezy i stanowiły jej ciekawy dodatek.